In de zomer 2019 begonnen Anne, Jaloe, Noa, Feadan, Liam en ik aan een onderzoek naar wat het betekent om broers en zussen te zijn in Middelburg voor het zeelandnazomerfestival. In 1995 stond ik met mijn eigen broer en zusjes een eiland verderop uit te kijken op de zuurstok vuurtoren van Burgh-Haamstede waar wij nog steeds ieder jaar met z'n allen komen. Dat moment heb ik gekozen als album cover met liefde geschoten door mijn moeder marryholdinga (net als alle andere campagne beelden, thanks mam).

De openingstrack "Contact" komt voort uit het initiële vooronderzoek in Middelburg. Waar ik los van een "oe" en een "a" nog maar spaarzaam mijn stem durfde te gebruiken. In het vervolgproces bij danstheateraya werkte ik verder aan de openingstrack en soundcapes die te horen waren tijdens de voorstelling. Door de tussenstop in de repetitieperiode van de voorstelling kwam ik tot nieuwe inzichten.

Ik begon te schrijven, teksten, gebaseerd op de ervaringen gedeeld door de dansers, choreograaf maar ook op die van mijzelf. Tijdens deze repetitiestop schreef ik "Ik Wacht" en "Weet Je Nog" (in deze teaser te horen) gebaseerd op de anekdotes van het voorgaande proces. Ik weet nog dat ik met Anne in de dans studio zat om deze demo's te laten horen voor de herstart van het proces en dat het raak was. Dit was wat ik ging doen, liedjes schrijven en opvoeren voor de voorstelling die we aan het maken waren naast al het instrumentale werk waar ik op dat moment veel comfortabeler mee was.

Ik heb tijdens de repetities geen woord gezongen, hoogstens gemompeld op toonhoogte. Erfgoed van mijn eigen ouderlijk huis waar alles en iedereen te horen was. Zingen was irritant was de consensus onder ons als kinderen. Alleen, in mijn eigen studio, durfde ik timide de woorden in te zingen die ik had geschreven. Uiteindelijk ben ik het pas echt gaan doen toen de jongeren op de tribune zaten. Ook mede door de hulp van wiesbloemen toen alles was geschreven.

"Nu Jij", "Zusje" en "Bloedband" zijn ontwikkeld tijdens de laatste twee weken voor de premiere. Als liefhebber van het cliché is de titeltrack vanzelfsprekend. "Nu Jij" is voortgekomen uit een verhaal verkend tijdens de repetities. Want niet iedere bloedband houd ook in het volwassen leven stand, sommige mensen die uit hetzelfde huis komen drijven uit elkaar. In "Nu Jij" vertel ik het verhaal van twee bloedverwanten op dit breekpunt. Ik verken de verlatingsangst die ermee gemoeid gaat en hoe eigen onzekerheden kunnen leiden tot het afbrokkelen van een relatie. Wat niet zo anders is dan hoe het in de liefde werkt.

"Zusje" is mijn eigen verhaal. In 2018 overleed Max, de liefde van mijn zusje annevanwee. Het lied vertelt het verhaal waar woorden mij nu nog steeds tekort schieten.

Na een verkorte tour door de komst van de pandemie en een jaar van af en aan arrangeren, tracken, mixen en masteren is deze plaat eindelijk klaar. Klaar om geluisterd te worden. Voor mij is het een platform geweest naar een nog groter kunstenaarschap. De afgelopen 2 jaar hebben mij autodidactisch zo enorm veel over mijn vak geleerd. Ik ben oneindig dankbaar voor de kans die mij is gegeven door Anne en Danstheater Aya om dit te ontwikkelen. Dank aan Thibaud Delpeut voor het luisteren en adviseren zo vlak voor de eindstreep.